Stotteren

Stotteren wil zeggen dat je niet vloeiend spreekt. Bij kinderen begint stotteren meestal tussen twee en vijf jaar oud. Dit is de periode dat kinderen meer leren praten. Het is heel normaal dat ze in deze periode beperkte onvloeiendheden hebben. Soms zijn er risicofactoren waardoor deze onvloeiendheden zich kunnen ontwikkelen tot stotteren, zoals erfelijkheid of sociaal en emotionele factoren. Maakt u zich zorgen over het spreken en of de onvloeiendheden normaal zijn? Dan kunt u de Screeninglijst voor Stotteren invullen. Nadat u de lijst heeft ingevuld, leest u meteen of het raadzaam is om naar een logopedist te gaan.

 

Wat doet de logopedist?

De logopedist start met een onderzoek naar het stotteren. Er wordt gekeken of er problemen zijn op het gebied van spraakmotoriek en taalontwikkeling, emotionele factoren, omgevingsfactoren of combinaties daarvan? Daarnaast wordt er ook nagegaan hoe het stotteren zich heeft ontwikkeld en in welke fase het stotteren zich bevindt.

Deze fase is belangrijk voor het behandelplan, dit wordt samen met u als ouder/verzorger opgesteld. Het is namelijk van groot belang dat u en het gezin betrokken zijn bij de behandeling. De behandeling bestaat uit indirecte therapie, dat wil zeggen dat de omgeving van het kind adviezen krijgt en wordt begeleid in de communicatie met het kind dat stottert. Het kind kan ook direct worden behandeld, maar niet zonder hulp van u en het gezin. Het doel van de therapie is de vaardigheden te veranderen of te verbeteren zodat het spreken vloeiender verloopt. Dit kan door bijvoorbeeld de spraakmotoriek te oefenen, maar ook het aanleren van spreektechnieken of de aanpak van de beleving van het stotteren. Bij meer complexe stotterproblematiek kan verwijzing naar een stottertherapeut zinvol zijn.

In onze praktijk is Mariëlle ervaren en gespecialiseerd in stotteren bij zowel kinderen als volwassenen.